Weganizm - Moje zdanie

Cześć!

Dziś przychodzę do Was z dość kontrowersyjnym tematem. 

Wokół tego tematu już jakiś czas temu zrobił się szum. I ten medialny oraz ten wśród ludzi i znajomych. Oprócz tego szumu na weganizm był szum o dietach, byciu fit itp. Wiele z nas zmagało się z krytyką gdziekolwiek, a takim popularnym miejscem na hejt i krytykę był popularny serwis/portal (jak kto woli) instagram. Swego czasu pamiętam te „hejty jedzeniowe”, gdy wstawiało się zdjęcia tego co jemy i od razu była burza komentarzy typu: „ale to niezdrowe”, „za jakiś czas będziesz gruba” itp. 

Również była i pewnie nadal jest burza hejtów na weganizm. Ale musimy go odróżniać gdyż są różne rodzaje weganizmu.

Odmian wegetarianizmu jest kilka różnią się ograniczeniami przy spożywania innych (poza mięsem) produktów pochodzenia zwierzęcego. Tak więc jest wegetarianizm – który zakłada nie spożywanie mięsa, a dopuszcza spożywanie produktów odzwierzęcych: jajek, mleka i miodu (inaczej laktoowowegetarianizm). Laktowegetarianizm – dopuszcza spożywanie mleka, jednak wyklucza z diety jajka (najczęściej spotykana odmiana u mieszkańców Indii). Owowegetarianizm – z produktów odzwierzęcych dopuszcza jedynie spożywanie jajek. Ostatnią formą jest weganizm, który wyklucza spożywanie wszystkic

produktów odzwierzęcych, takich jak nabiał, jajka oraz miód.

Niestety brak jest rzetelnych badań stwierdzających jaki procent naszego społeczeństwa to wegetarianie. Ostatnie wyniki pochodzą z 2000 roku, jest to badanie przeprowadzone przez CBOS na 1028 osobowej próbie dorosłych Polaków. Zawarte w raporcie „Nawyki żywieniowe i upodobania kulinarne Polaków”, wyniki wskazują, że zaledwie 1 procent naszego społeczeństwa to wegetarianie. Choć od tego czasu minęło już przeszło 10 lat najbardziej optymistyczne szacunki zakładają, że wegetarianie mogą stanowić około 3 procent ogółu ludności w Polsce. Dane dla innych krajów są bardziej optymistyczne najwięcej wegetarian występuje w Indiach, aż 40 proc. ludności deklaruje taką dietę. Kolejnym wysoki odsetek spotykamy we Włoszech 10 proc., Niemczech i Szwajcarii po 9 proc., w Wielkiej Brytanii 6 proc., szacunki dla USA i Kanady wynoszą odpowiednio: 3,2 proc. i 4 proc.Według posiadanych informacji, możemy założyć, że wegetarianizm wywodzi się z Indii i jest on ściśle związany z ruchem filozoficzno – religijnym. Wśród wszystkich religii, wegetariański sposób odżywiania propagowany jest przez: buddyzm, hinduizm i dżinizm, tak więc religie występujące głównie na terenie Indii. Powstanie buddyzmu i dżinizmu datuje się na V w p.n.e. W obu tych religiach obecna jest jedna z głównych zasad postępowania – ahinsa zasada nieszkodzenia żadnej żywej istocie, a co za tym idzie niezabijania oraz niesprawiania cierpienia zarówno fizycznego jak i psychicznego. W III w p.n.e. za czasów króla Asioki buddyzm stał się oficjalną religią Indii. Król Asioka zrezygnował z jadania mięsa, a na jego dworze zabroniono zabijania zwierząt. Mimo iż w każdej z tych religii funkcjonowała zasada ahinsy, spożycie mięsa nie ustało całkowicie, jednak jeśli ktoś je jadł był to raczej dowód jego słabości niż powód do dumy. Po śmierci Buddy, jego nauki były interpretowane w różny sposób, powstało wiele różnych szkół buddyzmu, wśród nich dwie najbardziej znane: therawada i mahajana. Wyznawcy therawady należą do zakonów żebrzących, a więc spożywają to co otrzymają jako jałmużnę. Tym samym przyjmują każdy ofiarowany im pokarm – również mięso. Spożywanie mięsa jest więc dozwolone w przypadku, gdy zostało one mnichom darowane, jednak wyznawcom nie wolno zabijać zwierząt ani przyjmować potraw z mięsa, która zostało przygotowane (zabite) specjalnie dla nich. Tak więc nie można mówić w tym przypadku o wegetarianizmie, świeccy wyznawcy therawady jedzą mięso praktycznie bez żadnych ograniczeń. W tradycji mahajany mnisi nie żebrzą o jedzenie, tylko przygotowują posiłki sami i są ścisłymi wegetarianami. Dżinizm, który pojawił się mniej więcej w tym samym czasie zakłada, że niespożywanie mięsa jest najwłaściwszym przejawem przestrzegania zasady ahinsy. Hinduizm powstał nieco później, bo w okresie wczesnego średniowiecza ok. VII w n.e., wyznanie to zakazuje spożywania mięsa, które traktowane jest jako niemoralne, ze względu na to, że jego pozyskiwanie powoduje cierpienie zwierząt. Oprócz mięsa hindusi (a szczególnie bramini) nie spożywają jajek, jako istot w początkowej fazie rozwoju. Mleko i jego przetwory są akceptowalne.

W kulturze Indii bardzo ważne miejsce zajmuje tradycja jogi, która mimo, że powstała jeszcze przed naukami Buddy, posiada etyczne zalecania takie jak: zasada ahinsy, wiara w reinkarnację duszy i pojęcie karmy, które są całkowicie zgodne z etyką buddyjską. Założenia jogi mówią o tym, że wszystkie byty mają swoje określone miejsce w świecie i uczestniczą w procesie ewolucyjnego rozwoju. Jeżeli człowiek zabija zwierzę udaremnia jego rozwój, tym samym obciążając się karmiczną winą. Praktyka jogi jest ściśle związana z dietą wegetariańską, spożywania mięsa zamyka drogę do rozwoju w tej dziedzinie.

Strona, z której korzystałam

Jeśli chodzi o moje zdanie na ten temat to ja nie jestem wege itp.

Jem normalnie wszystko. 

Jeśli chodzi o rodzaje weganizmu to nie spodziewałam się, że jest ich tak wiele oraz, że mogą być też związane z religią . 

Jest to dość ciekawy i obszerny temat, który chciałam Wam przedstawić oraz dowiedziałam się kilku ciekawostek,

Jeszcze na koniec podsumuję post. A mianowicie jeśli chodzi o bycie wege itp. 

Osobiście nie przeszkadza mi to ponieważ nikt mi tym krzywdy nie robi . 

Ale pamiętajcie, że bycie wege itp. wymaga rozsądku i podchodzenia do pewnych spraw

 z głową więc nie dajcie się zwariować.

Mam nadzieję, że post również Wam się spodobał. 

Dajcie koniecznie znać czy jesteście wege itp. oraz jakie macie zdanie na ten temat.